Hipnoterapia dla dzieci cz. II
Tak ja obiecałam, przedstawię techniki, których możemy używać, żeby wprowadzić dziecko w trans hipnotyczny.
Metody wprowadzenia dziecka w trans hipnotyczny
- Skupienie na wybranym punkcie
Po pierwsze, prosimy dziecko, żeby skupiło się na wybranym punkcie. Po krótszej lub dłuższej chwili dziecko poczuje ciężkość powiek i stanie się senne. W tym stanie, który przypomina trans, opowiadamy dziecku historie, które przyniosą ulgę, uspokoją, dodadzą siły lub pomogą zaakceptować problemy leżące u podłoża niepożądanych zachowań. W ten sposób możemy pracować z naprawdę małymi dziećmi, nawet trzylatkami. - Technika rozproszenia
Jeśli mamy do czynienia ze starszymi dziećmi, możemy spróbować kilku innych technik, na przykład rozproszenia (Eng: distraction). Celem tej metody jest odwrócenie uwagi od niepokojącego objawu lub sytuacji – nadmierne skupienie na negatywnym aspekcie blokuje możliwość podjęcia walki ze szkodliwym emocjami, takimi jak strach czy ból. Bez trudu rozproszymy dziecko zadając mu pytanie zawierające w sobie element nieprawdy dotyczącej otaczającej rzeczywistości, na przykład: skąd masz taką ładną, czerwoną koszulkę? Jest to pytanie nieoczywiste (w odróżnieniu od na przykład pytania: Dlaczego płaczesz?), co właśnie sprzyja rozproszeniu skupienia na negatywnej emocji i rozpoczęciu interakcji poprzez sprostowanie „błędu”. - Technika metafory
W momencie nawiązania takiego kontaktu hipnoterapeuta uzyskuje swoistą przewagę nad dzieckiem (powstrzymało płacz/atak paniki) i może przejść do kolejnej techniki czyli metafory (Eng: metaphor). Dziecko, któremu trzeba zrobić zastrzyk możemy poprosić, żeby wyobraziło sobie, że ma wiele guziczków i że jeden z nich odpowiada za „wyłączenie” ręki lub pośladka (miejsca, gdzie chcemy zrobić zastrzyk, po uzyskaniu twierdzącej odpowiedzi, prosimy dziecko, żeby „wyłączyło” ten guziczek. W ten sposób pod wpływem metafory i następnie autosugestii dziecko pozwoli zrobić sobie zastrzyk. Wtedy możemy pochwalić je mówiąc, że doskonale poradziło sobie z „naciśnięciem” guziczka i „wyłączeniem” newralgicznego obszaru. - Technika relaksu / rozluźnienia
Kolejną techniką jest relaks / rozluźnienie (Eng: relaxation), kiedy pokazujemy dziecku podstawowe techniki regulacji oddechu, a w konsekwencji redukcji stresu. Przykładem może być powiązanie oddychania i liczenia, czyli: wdychamy powietrze licząc do 7 i wydychamy licząc do 11. W ten sposób aktywujemy układ przywspółczulny odpowiedzialny za odpoczynek i prawidłowe trawienie. - Technika modelowania
Pracując z dziećmi nad poprawieniem sposobu wykonywania danej czynności możemy zastosować technikę modelowania. W tym celu rozróżniamy zewnętrzne (pokazane lub wypowiedziane) i wewnętrzne (nie przekazane otoczeniu) elementy towarzyszące tej czynności. Następnie analizujemy te doświadczenia i sprawdzamy, które konkretne doświadczenia wewnętrzne wpływają na widoczne aspekty czynności, co daje możliwość analizy wzajemnych powiązań i w konsekwencji modelowania sposobu postępowania. - Wyobraźnia dziecka
Pracując z dziećmi możemy również korzystać z ich wyobraźni. W tym celu prosimy, aby wyobraziły sobie na przykład życie bez pewnego problemu (wyobraź sobie, że nie boisz się pająków – jak chętnie będziesz wtedy spacerować w lesie, opowiedz mi o tym). - Lewitacja ręki
Również z dziećmi możemy stosować lewitację ręki – prosimy dziecko, aby siedząc wygodnie wyobraziło sobie, że jego ręka staje się coraz lżejsza. Tłumaczymy jak ten stan lekkości jest inny od typowego stanu i podkreślamy, jak bardzo dziecko może wpływać na to, jak postrzega swoją rękę. Początkowo dziecko będzie podnosiło rękę w wyniku świadomego ruchu powodowanego pracą mięśni, ale po chwili, słuchając instrukcji hipnoterapeuty i kontaktując się z podświadomością, uzyska stan lewitacji ręki, który jest początkiem transu hipnotycznego. - Skupienie wzroku
Ostatnia technika, którą chciałabym przedstawić to skupienie wzroku (Eng: eye fixation). Prosimy dziecko, aby siedząc wygodnie patrzyło możliwie najwyżej do góry, bez poruszania głową. Sugerujemy, żeby wybrało punkt na suficie (lub na końcu wybranego przedmiotu np. długopisu) i skupiło się na nim, podczas gdy hipnoterapeuta będzie mówił na temat relaksacji, ciężkich, opadających ze zmęczenia powiekach i potrzebie zamknięcia oczu. Gdy dziecko zamknie oczy, hipnoterapeuta zobaczy wyraz odprężenia na jego twarzy oraz przyspieszone mruganie powiekami – będą to sygnały, że rozpoczął się trans hipnotyczny.
Każda z powyżej opisanych technik pozwala bezpiecznie wprowadzić dzieci w stan relaksacji i transu hipnotycznego. Kolejnym krokiem jest wprowadzenie do podświadomości sugestii, które pomogą dziecku rozwiązać jego problemy lub nauczyć się funkcjonować w niekomfortowej sytuacji.
Mówiąc o hipnozie i dzieciach należy podkreślić, że są one rewelacyjnymi odbiorcami tej techniki. Nie mają bagażu uprzedzeń osób dorosłych. Dodatkowo dużo częściej niż my „kontaktują się” ze swoim wewnętrznym światem fantazji, gdzie nie ma miejsca na racjonalizm. Dzieciństwo jest okresem, w którym bezustannie uczymy się czegoś nowego, dlatego właśnie dzieci tak łatwo poddają się hipnozie i stają się jej beneficjentami.
Kasia
